مقایسه سطح سرمی آنتی بادی توتال IgA در بیماران شدید و خفیف مبتلا به کووید 19 و گروه کنترل

آنتی بادی IgA در سرم و ترشحات خارجی بدن موجود می باشد که دومین آنتی بادی از لحاظ فراوانی در سرم بعد IgG و اولین آنتی بادی از لحاظ فراوانی در ترشحات خارجی بدن می باشد. این آنتی بادی نقش محافظتی در مقابل باکتری ها و ویروس ها ایفا می کند و مهمترین نقش را در مقابل عفونت هایی که بافت های مخاطی را هدف قرار می دهند مانند آنفولانزا یا کووید 19 ایفا می کنند. در مطالعه حاضر با توجه به نقش اساسی این آنتی بادی ما بر آن شدیم تا سطح سرمی آنتی بادی توتال IgA  را در بیماران شدید و خفیف مبتلا به کووید 19 و گروه کنترل با هم مقایسه کنیم.

در این مطالعه که به صورت بررسی مقطعی صورت گرفت، 216 بیمار مبتلا به کووید 19 با علایم شدید که اغلب آنان بستری شدند (گروه 1)، 183 بیمار مبتلا به کووید 19 با علایم خفیف یا بدون علامت که تست آنتی بادی IgG اختصاصی کویید 19 آنها مثبت بود (گروه 2)، و 203 نفر سالم که تست آنتی بادی IgG اختصاصی کویید 19 آنها منفی بود (گروه کنترل) بررسی گردیدند. اطلاعات بالینی و آزمایشگاهی آنان جمع آوری شد و سپس مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.

متوسط میزان IgA در همه افراد مورد مطالعه 2.23 گرم بر لیتر بود. براساس اطلاعات بدست آمده اختلاف آماری معنی داری در سطح IgA در سه گروه مشاهده شد که این اختلاف در گروه های 1 و 2 معنی دار بود. متوسط سطح سرمی IgG در همه افراد 15.83 گرم بر لیتر بود. اخلاف آماری بسیار معنی داری در سه گروه مشاهده شد. قابل توجه است که ارتباط معنی دار معکوس بین IgG و IgA در گروه 2 وجود داشت.

در مطالعه حاضر نشان داده شد که سطح سرمی آنتی بادی های توتال IgG و IgA به طور چشمگیری با شدت بیماری کووید 19 مرتبط هستند. از آنجایی که میزان کم بادی توتال IgA بدون علامت و بسیار فروان در ایران و کشور های دیگر می باشد ما پیشنهاد می کنیم که سطح سرمی IgA در افراد در معرض خطر اندازه گیری شود و در افراد دارای سطح کم سطح سیستم ایمنی تقویت گردد تا بتوانیم میزان مرگ و میر را کاهش دهیم. در همین راستا پیشنهاد می گردد به جای واکسن های تزریقی ار واکسن های دهانی یا مخاطی بینی به صورت ترکیبی با تزریقی استفاده گردد تا میزان ایمنی در مقابل کووید 19 با ترشح بیشتر آنتی بادی IgA استفاده گردد و همین طور می توان از انتقال ویروس به این ترتیب بیشتر جلوگیری گردد.

اختلال بویایی در بیماران مبتلا به کووید 19

مطالعه حاضر با هدف بررسی نحوه وقوع و ویژگی های اختلال بویایی در بیماران مبتلا به بیماری کووید 19 انجام شده است.

در این مطالعه که به صورت بررسی مقطعی در مشهد در سال 2020 صورت گرفت تعداد 502 بیمار سرپایی و بستری بررسی گردید.

متوسط سن بیماران 46 سال بود و 52 درصد آنها را بانوان تشکیل می دادند. در این مطالعه 35 درصد بیماران سرپایی و 64 درصد بستری بودند. در بین این بیماران 38 درصد اختلال بویایی داشتند. شروع اختلال بویایی در 58 درصد بیماران به صورت ناگهانی بود. اغلب بیماران (51 درصد) در حین بیماری دچار اختلال بویایی شدند. 0.4 درصد بیماران فقط دارای اختلال بویایی به عنوان تنها علامت بالینی بودند. اختلال بویایی در 25 درصد بیماران مبتلا به آنوسمی (نداشتن کامل حس بویایی) و در 46 درصد بیماران مبتلا به هایپوسمی (کاهش حس بویایی)  بعد دو هفته بهبود یافت. به نظر میرسد که اختلال بویایی یک علامت شاخص در بیماری کووید 19 می باشد که در زنان نسبت به مردان شایع تر است.